Leven met een tweede chronische ziekte
Toen ik mijn Crohn na jaren zoeken naar de juiste medicatie eindelijk onder controle kreeg, volgde er opnieuw slecht nieuws: ik ontwikkelde plots diabetes type 1. Een aangeboren aandoening waar ik vroeger nooit last van had, maar die zich tijdens de coronapandemie manifesteerde. Ik ben ervan overtuigd dat er een link is met mijn Crohn, ook al zeggen mijn artsen van niet.
Pro met naalden
Omgaan met twee chronische ziektes vraagt veel organisatie. Ik moet zowel voor mijn Crohn als voor mijn diabetes letten op mijn voeding en mijn behandelschema volgen. Voor mijn diabetes dien ik mezelf dagelijks insuline toe, voor mijn Crohn injecteer ik me elke vier weken via een pen. Dat doe ik nauwgezet, want ik merk meteen het verschil als ik mijn medicatie niet op tijd neem.
Eindelijk de juiste behandeling
Ondanks die tweede medische tegenslag voel ik me goed vandaag. Mijn Crohn is stabiel. En ik heb eindelijk een goede klik met mijn arts, nadat ik van ziekenhuis veranderde en de juiste behandeling vond. Dankzij die behandeling kan ik weer alles eten, behalve voeding met pitjes, zoals tomaten. Daar ben ik erg blij om, want in de eerste jaren van mijn ziekte volgde ik een enorm strikt dieet. Ik eet wel nog altijd gezond , anders heb ik last van buikkrampen en diarree. Maar ik ga veel relaxter met mijn eten om.
Werk en privé goed scheiden
Regelmaat is zeer belangrijk voor mij, het helpt me om met stress en vermoeidheid om te gaan. Dat is een van de redenen waarom ik vijf jaar geleden van job veranderde. Het voordeel van mijn job vandaag zijn de stabiele werkuren. Om 17 uur verlaat ik mijn kantoor en dan stop ik met werken. Ik heb die structuur nodig voor een gezonde werk-privébalans. Toen ik moest thuiswerken tijdens de pandemie was dat erg slecht voor mij. Door mijn perfectionisme bleef ik doorwerken. De scheiding tussen werk en privé viel helemaal weg. Het gevolg was dat ik veel last had van stress en vermoeidheid. Vandaag kan het bij momenten ook druk zijn op het werk, maar door ouder te worden en mijn levenservaring laat ik me minder opjagen. Het heeft wat tijd gekost om die balans te vinden, maar ik besef nu dat een strikte scheiding tussen werk en privé het gezondst is.
Positief blijven
Ik neem nu meer dan vroeger de tijd om te rusten als ik vermoeid ben. En ook regelmatig sporten helpt me met stress om te gaan. Ik fiets heel graag en speel tennis. Maar misschien nog het allerbelangrijkste om een gezonde balans te vinden is de juiste state of mind. Wat er ook gebeurt, ik blijf positief. Ik heb me er nooit bij neergelegd dat ik ziek was want ik wil niet dat mijn aandoeningen in negatieve zin mijn professionele keuzes beïnvloeden. Mijn carrière is erg belangrijk voor mij en ik wil de keuzes blijven maken waar ik me goed bij voel.