Weg en toch westers
Reizen is naast volleybal mijn tweede grote passie. Een passie die ik niet heb willen opgeven. Er zijn uiteraard zaken waar ik rekening mee moet houden bij mijn reizen. Zo kon ik niet reizen naar landen waar levende vaccins voor nodig zijn. Ik mocht die niet toegediend krijgen door de medicatie die ik nam. Azië en Afrika waren dus altijd uitgesloten.
Nu ik gestopt ben met medicatie, zou ik die regio’s wel kunnen bezoeken, maar ik mijd sowieso landen die het niet zo nauw nemen met hygiëne. Ik ga vooral naar westerse landen, maar ik ben ook al naar Egypte, Turkije en zelfs Cuba geweest. Alles kan, zolang ik weet dat ik er de westerse voeding kan eten die mijn lichaam gewoon is.
Gaan rondtrekken met de rugzak in de jungle is dus geen optie. En eten uit een kraampje op straat ook niet. Maar dat geeft niet, ik heb al zoveel mooie plaatsen bezocht en als ik dat nog enkele jaren kan blijven doen, ben ik al heel tevreden.
Ik neem wel altijd mijn voorzorgen als ik op vakantie ga. Ik neem voldoende medicatie en pijnstillers mee en ik bereid alles goed voor, want de angst dat ik een opstoot krijg, zit er toch in. En dan wil je echt niet in een land belanden waar de gezondheidszorg tekortschiet.