Ik vergat soms dat ik ziek was
Mijn leven werd in de beginperiode van mijn ziekte niet ernstig verstoord. Ik kon mijn secundair vlot afmaken en studeerde monumentale schilderkunsten in Gent. Ik zat ook op kot en ging regelmatig uit.
Voeding was een heikel punt. Een pakje friet at ik zelden, maar dat stoorde me niet. Ik lette al sinds mijn 15de op mijn voeding: ik at veel gestoomde groenten, kip, pasta … Ik mocht in theorie alles eten, maar na een pakje friet zag ik wel dubbel en dik af. Ik heb nooit het gevoel gehad dat ik iets miste, omdat ik bijna alles kon doen wat mijn leeftijdsgenoten deden. De examens waren voor mij net iets lastiger dan voor andere studenten, maar het lukte altijd wel. Een echte opstoot heb ik in die periode trouwens nooit gehad.
Werken als textielontwerpster
Ik heb vrij snel en makkelijk een job gevonden als textielontwerpster. Ik hield bij mijn sollicitaties niet echt rekening met mijn ziekte. Dat was toen ook niet nodig. Ik vertelde het dan ook niet aan toekomstige werkgevers, want dat zou ze alleen maar onnodig kunnen afschrikken. Ik had niet zoveel last van mijn Crohn, ik vergat soms dat ik ziek was.