Ik had nog nooit van Crohn gehoord
In 2008 kreeg ik plots veel darmklachten: diarree, pijnlijke krampen en misselijkheid. Omdat ik net terug was van een reis naar Rwanda, ging ik ervan uit dat ik daar een buikvirus had opgelopen. De klachten sleepten lang aan, maar de dokter verwees me niet door naar een specialist.
Het heeft nog een jaar geduurd vooraleer ik echt wist wat er aan de hand was. De klachten bleven maar aanhouden en mijn gewicht was zodanig gedaald dat ook mijn vrienden zich zorgen maakten. Het kon zo niet meer verder. Na een eerste bezoek aan de gastro-enteroloog werd het duidelijk wat ik had: de ziekte van Crohn.
Diagnose moeilijk aanvaard
Toen ik de naam van de ziekte hoorde, was ik verbaasd. Ik had nog nooit van Crohn gehoord en ik kende ook niemand anders met de ziekte. Ik had veel vragen: is het dodelijk? Is het besmettelijk? Kan het genezen worden? Toen ik hoorde dat het een chronische ziekte is, was ik toch even in shock.
De eerste jaren na mijn diagnose had ik het er echt moeilijk mee. Ik wou mijn levensstijl niet aanpassen of mijn dromen opgeven. Maar ik moest het wel aanvaarden, ik kon niet anders. Het was dat of er helemaal aan onderdoor gaan. Ondertussen heb ik mijn ziekte leren aanvaarden en weet ik heel goed wat wel en niet kan.
Het is een kwestie van evenwicht
Wat mij betreft draait het allemaal om een goed evenwicht. Ik moet rekening houden met verschillende factoren zoals stress en het strikt innemen van medicatie. Ik neem al van bij de diagnose medicatie voor mijn ziekte. In het begin was dat enkel cortisone, maar sinds enkele maanden ben ik gestart met nieuwe medicatie die mooie resultaten geeft: ik heb minder darmklachten en ik ben minder snel vermoeid. Als de resultaten positief blijven, kan ik hopelijk binnenkort de cortisone volledig afbouwen.
Een andere factor die een rol speelt is voeding. Koken is altijd een passie van mij geweest. In het begin was het moeilijk om mijn dieet aan te passen, maar uiteindelijk is mijn kooktalent een zegen gebleken. Ik kan makkelijk creatief zijn met de ingrediënten die ik wel mag eten. Ik volg geen strikt dieet, maar ik vermijd wel vezels en rauwe groenten.
Alles moet in balans zijn en van zodra er één steentje een beetje wankel staat, volgen de andere steentjes ook. Als ik gezond eet, mijn medicatie strikt inneem en stress vermijd, kan ik eigenlijk een redelijk normaal leven leiden.