Na een korte remissie, opnieuw last van ernstige bijwerkingen
Een nieuwe behandeling zorgde ervoor dat ik een tijdje terug een normaler leven kon leiden. Zelfs de vermoeidheid was onder de controle. Maar plots ging mijn conditie snel achteruit. Een longembolie, zo bleek. Of mijn colitis daar iets mee te maken heeft, is onduidelijk. Ondertussen is het op de tanden bijten en hopen op beter.
Eindelijk terug genieten
Ik probeer zo positief mogelijk om te gaan met mijn ziekte, ondanks de moeilijke zoektocht naar de juiste behandeling. De verandering van behandeling een tijdje terug bracht eindelijk verlichting. Ik kon terug mijn leven leiden, met bijbehorende restaurantbezoekjes. Niets heerlijker dan terug te kunnen genieten van een glaasje wijn en een dessertje. Pleziertjes die ik me noodgedwongen heel lang moest ontzeggen. Zelfs de vermoeidheid was onder controle.
Maar mooie liedjes duren niet lang, zo bleek. Ik kreeg last aan mijn rug. Een probleem waarvoor ik in een ver verleden al eens geopereerd was. Ook nu bleek een operatie nodig, dus legden we een datum hiervoor vast.
Dubbele longembolie
Tegelijk met mijn rugproblemen ging mijn conditie snel achteruit. Mijn eerste idee was dat dit te maken had met mijn colitis. Mijn conditie verzwakte net als mijn calorieverbranding en ik zag de kilo’s erbij komen.
In combinatie met mijn rugproblemen ging het van kwaad tot erger: ik had het zelfs moeilijk om de trap te nemen. Ik pufte en hijgde alsof ik geen zuurstof had. Zelfs na de 20 kilometer van Brussel had ik meer reserve!
Er moest iets meer aan de hand zijn, dus ging ik te rade bij mijn specialist. Die verwees me door voor een longonderzoek. Na de CT-scan werd ik onmiddellijk naar spoed doorverwezen en opgenomen in het ziekenhuis. De diagnose? Een dubbele longembolie, die levensbedreigend kon zijn.
De vraag was natuurlijk waar die longembolie vandaan kwam. Na enkele onderzoeken groeide het vermoeden dat mijn lichaam misschien reageerde op de medicatie die ik neem voor colitis. Veiligheidshalve werd mijn dosis verlaagd. Ondertussen moet ik bloedverdunners nemen om de uitbreiding van de embolie tegen te gaan. Of dit aanslaat is nog afwachten. Mijn lichaam moet zelf de stolsels opruimen en dat zal tijd nodig hebben.
Nog even doorbijten
Omdat ik bloedverdunners neem is mijn rugoperatie op de lange baan geschoven. Gelukkig doet verlaagde dosis van mijn behandeling voor colitis nog altijd zijn werk. Ook al zijn restaurantbezoekjes lastiger geworden en steekt de vermoeidheid opnieuw de kop op. Dat kan natuurlijk ook aan mijn longembolie liggen, maar toch. In mijn hoofd is de colitis de boosdoener achter mijn nieuwe gezondheidsproblemen.
Maar ik leef op hoop. Ik werk zelfs terug aan mijn conditie door dagelijks een korte wandeling te doen. Stap voor stap hoop ik er terug bovenop te komen.
Geschreven door The Fat Lady, gebaseerd op een interview.
Disclaimer: De inhoud van dit artikel is uitsluitend bedoeld voor informatieve en educatieve doeleinden. Het vervangt geen medisch advies of behandeling door een arts. Raadpleeg uw behandelend arts of een lid van uw IBD-team voor vragen en/of specifieke gezondheidsproblemen.
C-ANPROM/BE/IBDD/0395 – Mei 2025