Kelly ontwerpt stomalingerie en -badkleding
Na een jarenlange strijd tegen de ziekte van Crohn kreeg Kelly Eerdekens een stoma. Sindsdien veranderde haar leven. Al zag ze één groot nadeel: het zakje op haar buik trok soms tegen, zorgde voor lekkages en was vaak zichtbaar onder haar kledij. Ze startte een bedrijf en ontwierp accessoires en kledij om die problemen aan te pakken. Het verhaal van Kelly is er één van vallen, hard en veel vallen, en uiteindelijk met veel trots weer opstaan.
“Onlangs zag ik een man huilen, aan de rand van het zwembad dat we hadden afgehuurd. Eventjes was ik bang dat hij een lekkage had. Maar nee, het was van geluk, zei hij. Omdat hij nooit gedacht had dat hij ooit zou kunnen zwemmen met zijn stoma. Daarvoor doe ik het.”
Stoma, na jarenlange strijd tegen ziekte van Crohn
Aan het woord is Kelly Eerdekens. Zij ontwerpt lingerie en badkleding voor mensen met een stoma. Ze heeft er zelf één, na een jarenlange strijd tegen haar ziekte van Crohn. Ze weigerde lang een stoma uit angst. Maar toen ze haar stoma uiteindelijk had, was het een enorme opluchting. “Er is eigenlijk maar één groot nadeel aan een stoma: het hangt op je buik, en dat stoort.” Kelly wilde aansluitende kleding dragen en zich goed voelen in badpak. Het motiveerde haar tien jaar geleden om dan maar zelf ontwerpen te maken die niet alleen mooi zijn, maar ook nog eens goed zitten.
Kelly kreeg haar diagnose van de ziekte van Crohn op haar zestiende. Maandenlang had ze last van diarree. Twintig keer per dag holde ze naar het toilet. Toch duurde het lang vooraleer ze een diagnose kreeg. Tot ze in elkaar zakte op school en haar mama haar liet onderzoeken in het ziekenhuis. Daar voerden ze eindelijk een coloscopie uit. Het verdict: de ziekte van Crohn.
Periode vol ellende, van de ene medicatie naar de andere
“Ik kende de ziekte niet”, blikt ze terug. “Maar toen ik hoorde dat het een chronische ziekte was, kwam dat bij mij aan als een hele zware domper. Ik dacht: het is voorbij. Ik ga nooit meer leuke dingen doen.” Ze werd opgenomen in het ziekenhuis voor een cortisonekuur. “Ik kwam op korte tijd vijftien kilo bij, en voelde me slechter dan ooit.”
Er volgde een heel lange periode vol ellende, waarin ze in en uit het ziekenhuis ging. De medicatie die ze kreeg sloeg niet aan of ze reageerde allergisch. Uiteindelijk was Kelly uitbehandeld, en verwezen de artsen haar door naar een universitair ziekenhuis: daar had ze de kans om mee te doen aan klinische studies met nieuwe medicatie. Kelly: “De medicatie sloeg daar ook niet aan. Dan kreeg ik weer een hogere dosis, waardoor ik een allergische reactie had en ik weer moest stoppen… De ziekte had vrij spel. Van mijn 16de tot mijn 24ste was ik altijd moe, had ik altijd pijn. Ik had geen sociaal leven meer.”
Ondraaglijk veel pijn op het toilet
Op een bepaald moment vertelde de arts haar over een stoma. “Ik ben toen heel boos geworden”, herinnert Kelly zich. “Ik dacht: een stoma, dat is voor tachtigers. Ik ben 24 en zou in de fleur van mijn leven moeten zitten! Ik wil naar festivals gaan, ik wil kinderen krijgen, ik wil genieten van mijn leven. Dat was voor mij een tweede heel zware domper. Ik dacht toen: nu komt het nooit meer goed, ik ga mijn leven niet meer kunnen herpakken.”
Kelly bleef twijfelen over de stoma, en intussen bleef haar gezondheid achteruitgaan. Door fistels en abcessen deed het ondraaglijk veel pijn om naar het toilet te gaan. Op de duur at ze amper om minder naar het toilet te gaan. “Op een bepaald moment zat ik op het toilet te krijsen van de pijn. Mijn vriend kon het niet meer aanzien. ‘Waar ben je mee bezig? Al dat vechten. Waarom?’, vroeg hij me. Ik wist dat hij gelijk had. Als ik weer wilde leven, moest ik kiezen voor een stoma.”
Stoma veranderde haar leven
Op 30 december 2010 werd Kelly opgenomen in het ziekenhuis. Ze was zo verzwakt dat ze eerst een infuus kreeg met voeding. Pas daarna kon de operatie doorgaan. Het veranderde haar leven. Plots kon ze aan tafel blijven zitten, zonder buikpijn, zonder toiletbezoekjes, zonder even in de zetel liggen om te bekomen. Ze hoefde niet meer te rusten na een douche, omdat die te vermoeiend was. “De stoma die ik had was een tijdelijke stoma. Dat was voor mij heel belangrijk, het hielp me hem te accepteren. Maar uiteindelijk zag ik in dat de voordelen echt opwegen tegen de nadelen. Mijn definitieve stoma kreeg ik in april van dat jaar.”
Een paar jaar later belandde ze eerder per ongeluk in het ondernemersleven. “Ik ben eigenlijk leerkracht van opleiding”, lacht ze. “Maar mijn ziekte inspireerde me om ondernemer te worden. Toen ik een wedstrijd voor jonge ondernemers won, kreeg ik heel veel media-aandacht. Mensen vroegen me waar ze mijn ontwerpen konden vinden. Ik was zo overweldigd dat ik besefte: hier is nood aan.”
Stoma-ondergoed voor dagelijks gebruik, tijdens het sporten en bij stomabreuk
Haar merk Bellawear biedt stoma-ondergoed aan voor verschillende situaties. Je kan er bijvoorbeeld ondergoed voor dagelijks gebruik vinden. Je draagt het over je stomazakje heen. Het ondergoed zorgt ervoor dat het zakje mooi tegen je lichaam blijft en dat het niet doorhangt. Je kan alles dragen wat je wil van bovenkledij: het zakje is minder zichtbaar én neemt het trekkende gevoel weg. Plus: je hebt minder snel last van lekkage.
Verder bestaat de collectie nog uit ondersteuningsbanden, die je kan dragen bij het sporten. Er zijn ook nog breukbanden, die extra steun geven bij een stomabreuk. Want vrij veel mensen krijgen op een bepaald moment een stoma- of buikwandbreuk. Extra steun is dan noodzakelijk.