Ik voel me een trotse vrijgezel
Ik ben Crohn-patiënte, maar dat staat mijn leven niet in de weg. Ik probeer mijn ziekte ook mijn liefdesleven niet te laten beïnvloeden, maar dat is niet eenvoudig.
Mijn diagnose kreeg ik 25 jaar geleden. Daarna ging ik nog altijd uit met jongens. Mijn ziekte hield me daarvoor niet tegen. Maar mijn relaties hielden nooit lang stand.
Ik had het moeilijk thuis
De eerste tien jaar na mijn diagnose heb ik niet veel relaties gehad. Dat lag niet alleen aan mijn ziekte. Het had veel te maken met mijn situatie thuis: mijn zus heeft ook Crohn. Zij kreeg 3 jaar na mij haar diagnose. Dat maakte ons leven wel moeilijker. Bovendien voelde ik me toen niet goed in mijn vel. Door mijn medicatie zag ik eruit als een ‘hamster’, en dat kwam mijn zelfvertrouwen niet ten goede.
“Is het besmettelijk?”
Vanaf 2005 kreeg ik de ziekte beter onder controle, en had ik opnieuw afspraakjes met mannen. Zij wisten vaak helemaal niets over Crohn en dat zorgde echt voor grote drempels. “Is het besmettelijk?” vroeg iemand mij ooit tijdens een eerste afspraak. Meteen ook de laatste. Ik ben nogal rechtuit, dus ik vertelde altijd onmiddellijk over mijn ziekte.
Gestopt met daten
Maar na een paar negatieve ervaringen ben ik uiteindelijk gestopt met daten. Vandaag voel ik me een trotse vrijgezel. Ik geniet nu van het leven. Ik ben niet langer op zoek. Ik heb genoeg met mijn vrienden en mijn vrijwilligerswerk.