Ik reis heel graag, maar vaak blijft het bij dromen
Ik reis heel graag. Ook naar verre bestemmingen. Maar zo’n verre reis kost natuurlijk veel geld, dus blijft het vaak bij dromen. Bovendien zijn niet alle bestemmingen haalbaar voor mij, jammer genoeg. Want door mijn behandeling mag ik geen vaccinaties krijgen.
Verre reizen
In 2010 heb ik voor het eerst een verre reis gemaakt, naar de Dominicaanse Republiek. Ik had toen heel zwaar jaar achter de rug. Vooral de dood van mijn oma heeft me erg geraakt. Die twee weken in de Dominicaanse Republiek deden echt deugd. Ik ben een echte zonneklopper, dus die zon was heerlijk.
Ik had me heel goed voorbereid op die reis. Samen met mijn arts had ik een lijst van noodzakelijke medicatie opgesteld. Om ongelukjes tijdens excursies te vermijden, heb ik altijd medicatie bij.
Mijn verlanglijstje
Ik hou het trouwens altijd rustig op vakantie. Een paar uitstapjes doe ik wel, maar dat is het dan ook. Omdat de zon me zoveel deugd doet, kies ik graag voor zonbestemmingen, zoals Tunesië of Egypte. En elk jaar bezoek ik mijn halfzus aan de zonnige Côte d’Azur.
Af en toe ga ik eens een paar dagen weg met vrienden. Dit jaar staan het Baskenland en Londen op het programma. Mijn verlanglijstje van waar ik allemaal naartoe wil, is erg lang. Maar jammer genoeg is niet elke bestemming haalbaar. Zo wil ik bijvoorbeeld heel graag eens naar de Victoriawatervallen. Maar die liggen in een streek waar vaccinaties noodzakelijk zijn, en die kan ik niet combineren met mijn behandeling. Ik wil graag zonnige eilanden bezoeken in élke oceaan. Nog twee oceanen te gaan….
Niet ziek op vakantie
Gelukkig ben ik nog nooit ziek geworden op reis. Ik eet geen rauwkost, maar ijsblokjes zijn voor mij geen probleem. Omdat mijn Crohn in remissie is, hoef ik niet de hele tijd te letten op wat ik drink of eet. Ik ben op vakantie om te genieten, en tot nu toe heb ik altijd geluk gehad. Hooguit heb ik wel eens last gehad van diarree, maar daar heb ik dan voldoende geneesmiddelen voor bij. Mijn reisapotheek is zo uitgebreid dat het er vaak op neerkomt dat ik de ‘verpleegster’ word van de andere reizigers. Zij komen dan bij mij aankloppen voor hulp.