Ik ben graag alleen als ik ziek ben
Ik heb geen partner en geen kinderen. Een bewuste keuze, al ligt dat niet volledig aan mijn ziekte. Ik ben gewoon graag alleen. Ik ben vooral graag alleen als ik ziek ben. Als ik last heb, zit ik heel lang op het toilet en achteraf ben ik uitgeput. Zo’n momenten beleef ik liever alleen. Ik zou me enorm beschaamd voelen tegenover huisbewoners tijdens een opstoot. Gezelschap zoek ik wel op buitenshuis en als ik me goed voel.
Gelukkige vrijgezel
Mijn ziekte werd vastgesteld op een leeftijd waarop jonge mensen volop ‘daten’. Ik heb daar nooit echt behoefte aan gehad. Af en toe sprak ik wel eens af met iemand, maar daar kwam nooit iets serieus van. Vandaag ben ik een gelukkige vrijgezel. Ik ben meter van drie prachtige kindjes en ik ben heel actief als vrijwilliger. Omdat ik veel verschillende vriendenkringen heb, heb ik een druk sociaal leven.
Het enige dat ik jammer vind, is dat ik zelf nooit zwanger ben geweest. Dat was echt een bewuste keuze, enkel en alleen genomen omwille van mijn ziekte. Ik zou het fysiek gewoon niet aangekund hebben om een kind op de wereld te zetten en het alleen op te voeden.
Dat was in het begin een bittere pil om te slikken, maar ik heb me daar snel bij neergelegd. Ik heb leren leven met mijn ziekte en ik maak er het beste van. En ik heb niet het gevoel dat er echt iets ontbreekt in mijn leven.