Gebuisd door hevige buikpijn
Als tiener had ik het heel moeilijk met mijn ziekte. Ik was zestien toen ik mijn diagnose kreeg. Dat was een heel moeilijke periode: ik was een echte puber, en kon mijn frustraties niet kwijt.
Zo herinner ik me een heel hevige aanval van buikpijn in het midden van een sportles. Als gedrilde soldaten moesten we die dag in kaarsrechte rijen lopen. Het was gelukkig een zonnige dag: dat gaf me extra motivatie om energiek aan de les te beginnen. Tot er plots een soort mini-aardbeving uitbarstte in mijn buik.
Mijn eigen lichaam niet meer de baas
Eerst verbeet ik de pijn en kneep ik mijn ogen dicht. Alsjeblieft, dacht ik, laat dit snel voorbij zijn! Een klasgenootje zag me zweten van de pijn. Ze vroeg me heel lief of het wel met me ging. Ik probeerde te glimlachen, maar ze liet me niet met rust. Dus snauwde ik haar af. Daar had ik direct spijt van, maar de pijn in mijn buik was zo intens, en het gevoel van onmacht maakte me boos en verdrietig tegelijkertijd.
Ik wilde niet opgeven, dus ik liep door. Maar na een tijdje kon ik niet meer. Ik verstopte me achter een muur. Net toen ik weer wilde vertrekken, betrapte de sportleraar me. “Stop al maar, Nina, je bent gebuisd”, riep hij boos. Ik wilde wel uitleggen wat er aan de hand was, maar het lukte me niet. Ik had geen kracht meer. Ik weet niet wat ik toen het ergste vond: die onvoldoende of de bittere vaststelling dat ik mijn eigen lichaam niet de baas was.
Overgeven van de pijn
Ik had het wel vaker moeilijk. Mijn buikpijn was soms zo intens dat ik er bijna van moest overgeven. Ik kreeg het dan warm en koud tegelijk, net als bij een griepaanval. Niets hielp. Dat was zo frustrerend. Dan rende ik naar het toilet om daar te wachten tot het voorbij was.
Als ik iets ging drinken met mijn vrienden, zat ik meer op het toilet dan bij hen. Ze stelden zich wel vragen, maar durfden die niet te stellen. En ik durfde er niet over te praten. Welke tiener praat er nu ook over haar toiletbezoek? Ze vermoedden wel dat ik een darmprobleem had. Maar het is veel meer dan dat, natuurlijk: de ziekte zit in je hele spijsvertering. Veel mensen weten dat niet.
Omdat Nina het tijdens die puberjaren heel moeilijk vond over haar ziekte te praten, schreef ze er een boek over. Om andere tieners te helpen, en om haar omgeving uit te leggen dat de ziekte van Crohn zoveel meer is dan een darmziekte. Haar boek koop je hier.