Mijn eigen zaak stopzetten was de enige optie
Traag genezende wonden en hevige opstoten zorgden ervoor dat ik mijn studies niet kon voortzetten. Daarom besloot ik op mijn zestiende voor schoonheidsspecialiste te gaan. Dat waren drie fijne jaren, maar ook toen had ik veel last van opstoten.
In tegenstelling tot mijn vorige school, hadden medeleerlingen en leerkrachten veel begrip voor mijn situatie. Toch werden het drie zware jaren, want ik had veel last van opstoten, waardoor ik dikwijls afwezig was. De begeleiding was toen ook anders dan nu. Bijlessen bestonden niet en alles wat ik miste, moest ik maar zien in te halen.
Ik wilde niet opgeven
Toch zette ik door, tot ik uiteindelijk afstudeerde als schoonheidsspecialiste en een eigen zaak startte. Op dat moment vond mijn behandelend arts dat een goed idee. Toch verliep het niet zonder slag of stoot. Drukke periodes waren goed voor mijn zaak, maar minder voor mij want die zorgden onherroepelijk voor opstoten. Mijn medicatie veroorzaakte ook nog eens reuma-opstoten. Dus ging ik elke 6 maanden een week naar het ziekenhuis om op krachten te komen. Dat heb ik twee jaar volgehouden tot mijn dokter me aanraadde te stoppen met mijn eigen zaak. Mijn lichaam kon dat werktempo niet aan, dat was wel duidelijk. Ik wilde het niet zo snel opgeven, maar mijn ouders en ikzelf voelden dat het niet anders kon. Ik woonde toen gelukkig nog thuis, daar hoefde ik me al geen zorgen over te maken. Een half jaar na het sluiten van mijn eigen zaak ging ik deeltijds aan de slag in een lingeriewinkel.