Een coloscopie is zo persoonlijk
Het begon allemaal vijf jaar geleden. Ik kreeg darmproblemen en was in paniek. Darmkanker, dacht ik. Of goedaardige poliepen, dat kon ook. Dat had mijn mama een tijdje daarvoor gehad. Alleszins: ik wilde me zo snel mogelijk laten onderzoeken, en stapte naar de eerste beste specialist. Een vreselijke ervaring!
Verdict: colitis ulcerosa
Het was allemaal zo gênant. Ik had gevraagd of het onderzoek onder narcose kon, omdat ik er zo bang voor was. En dat kon! Maar de dokter begon al met de coloscopie voor ik helemaal verdoofd was. Hij begreep niet waarom ik bang was en vond me maar flauw doen, precies. Maar geef toe: leuk is toch anders? Daar lag ik dan: half ontbloot, niet eens toegedekt. Die specialist ging heel bruut met me om. Ik schaamde me dood. Ik kreeg toen wel meteen mijn diagnose: colitis ulcerosa.
Coloscopie onder verdoving
Later heb ik veel teruggedacht aan dat moment. Die specialist deed natuurlijk ook maar gewoon zijn werk, en hij is waarschijnlijk wel goed in wat hij doet. Maar hij en ik, wij hadden gewoon geen klik. Nu ga ik naar een andere specialist die wel heel tactvol is. Hij behandelt me met veel respect. Dan vind ik het minder erg om een coloscopie te laten doen – al vraag ik altijd verdoving. Gelukkig respecteren ze dat.
Medicatie sloeg niet aan
Mijn diagnose kreeg ik in 2015. Sindsdien had ik goede en slechte periodes. Na die eerste slechte ervaring ging ik eventjes naar een vrouwelijke specialist. Zij brandde kleine adertjes dicht omdat ik zoveel bloedingen had. Maar dat hielp allemaal niets. Ook mijn medicatie sloeg niet aan. Mijn klachten bleven.
Opstoot tijdens coronagolf
Tijdens de eerste coronagolf kreeg ik plots een opstoot. Ik had toen direct naar de dokter moeten stappen, maar ik durfde niet naar het ziekenhuis. Ik was bang dat ze het daar te druk hadden met coronapatiënten en dat ze geen tijd zouden hebben om zich met mij bezig te houden. Achteraf gezien was dat heel stom van mij. Op een bepaald moment kon ik niet anders: elke vijf minuten moest ik naar het toilet. Ik kon echt nergens naartoe zonder accidentje, zelfs niet meer naar de apotheek om de hoek! Uiteindelijk kwam ik bij mijn huidige specialist terecht. Hij wees me erop hoe belangrijk het is dat ik me regelmatig laat controleren. Sinds ik bij hem in behandeling ben, voel ik me een stuk beter. Hopelijk blijft dat nu zo.