Aangepast eetpatroon
Frietjes eet ik alleen uit de Airfryer. Kool eet ik niet. Behalve broccoli, maar dan klaargemaakt in de microgolfoven. Heel vreemd, maar alleen dan heb ik er geen last van.
En alles moet vers bereid zijn. Op zich is dat wel goed, want het is gezond. Maar het is ook vermoeiend. Ik kan nooit eens een overschotje opeten.
Geen hapjes
Feestjes zijn voor mij een bron van stress. Als er geen aangepast eten is, dan pas ik. Onlangs ging ik naar een feestje met foodtrucks. Ik heb geen enkel hapje geproefd. Dat is mijn keuze, ik heb daar niet echt een probleem mee. Ik kan moeilijk verwachten dat ze overal rekening houden met mijn colitis. Als ik op restaurant ga, is dat wel anders. Dan vind ik dat ik het recht heb om een aangepaste maaltijd te vragen.
Niet klagen met jouw lijntje
Mensen kunnen soms raar reageren als je niet proeft. “Dat zou ik niet kunnen, hoor.” Tja, veel keuze heb ik niet. Soms hoor ik ook: “Jij moet niet klagen, met jouw lijntje.” Dan zeg ik: “Je moet je ook eens afvragen hoe dat komt.” Ik heb daar niet voor gekozen. Ik verlies nogal makkelijk kilo’s als ik me niet goed voel, en ze komen er niet makkelijk bij. Dat lijkt misschien aantrekkelijk, maar ik vind dat niet. Ik zou zo mijn extra kilo’s van vroeger omruilen voor de last die ik nu heb.