Ik leef bewuster

karen_driesluyten5-1

Achteraf bekeken was de start van mijn ziekte een zware periode. Ik was heel moe, maar bleef toch werken. En ook mijn sociaal leven ging gewoon door. Telkens opnieuw ging ik over mijn fysieke grenzen.

Bomvolle agenda

Op dat moment had ik het niet door, maar ik leefde toen echt op de helft van mijn normale energiepeil. En ik was ervan overtuigd dat het mijn normale energiepeil was. Ik wist van geen ophouden. Mijn agenda stond altijd bomvol.

Die drukte heeft me waarschijnlijk geen deugd gedaan. Ook niet voor de ernst van mijn symptomen. Ik moest mijn leven wel op een andere manier indelen. En dat ben ik stap voor stap beginnen doen.

 

Niet piekeren

Ik ben altijd positief ingesteld geweest. Zelfs toen ik erg ziek was, keek ik naar wat ik wél kon, en niet naar datgene wat ik niet kon. Na mijn operaties kon ik elke dag meer en meer. Ik focuste me liever daarop dan op de pijn.

De voorbije 12 jaar heb ik heel hard aan mezelf gewerkt. Ik heb geleerd om bij alles stil te staan en ik ben dichter bij mezelf gekomen. Ik leef bewuster en kan met trots zeggen dat ik weer gezond ben. Ik ben dankbaar voor iedereen die er al die jaren voor me was: mijn familie, mijn vrienden, mijn studenten, mijn medisch team. Maar ook, vooral: voor mezelf. Ik ben mijn eigen beste vriendin geworden. Eentje die ik koester voor de rest van mijn leven en voor wie ik altijd met veel liefde zal blijven zorgen.